Merlot

Merlot, de son vertadièr nom Manuel Merlot, es l’ex-cantaire del grop de reggae Baobab (nomenat a las Victòrias de la musica). Fin 2008, sortiguèt son primièr album solò que se sona : Chansons d’amour et de haine, e que registrèt dins un obrador d’un de sos amics artiste-pintaire, situit dins una cava d’Ivri-sus-Sena. Aqueste « bòf-descomplexat » mèscla dins son compacte disc novèl de la cançon francesa, amb de rasonanças : ip-òp, fòlk, blues, jazz, mas tanben d’instruments tals que lo pianò, lo violon e la guitara. Los tèmas de sas cançons son d’òrdres : superficials (sa fenhantesa eternala, l’union sacrada del sèxe e de la majijuana…), sentimentals (l’amor, l’amistat…), socials (la precaritat,…), filosofics ( la dubertura d’esperit, l’explotacion de l’òme per l’òme…), dramatics (lo suicidi…)…
Dins son album, aqueste « umanista capbord » jongla doncas entre superficialitat e prigondor, mas garda de longa un estile atipic, provocator e descalat.
Chansons d’amour et de haine convendra tant a de joves que benlèu s’identifiràn a el e podràn apreciar lo fach que parla de fòrça subjèctes que los preocupan; qu’a de mai vièlhs que, benlèu, en l’escotant, auràn un sentiment de nostalgia e seràn mai tocat per lo fach que d’unas rasonanças fòrça ancianas sián mescladas a de sonoritats modèrnas. En totes casses, totas las generacions podràn apreciar l’umor que se degatja d’aqueste album, aital coma son extrèma originalitat.